Ochrona przeciwpowodziowa a występowanie i skutki powodzi.
1. W Polsce najczęściej powodzie występują wiosną i latem (zwłaszcza w lipcu). Są one spowodowane:
• wiosennymi roztopami po śnieżnej zimie,
• lodowymi zatorami na rzece,
• długotrwałymi i obfitymi opadami deszczu,
• podniesieniem poziomu wody w ujściu rzeki (tzw. cofka)
2. Zjawisko „cofki często powstaje po sztormie albo w wyniku bardzo silnych wiatrów. Wiatry wtłaczają wodę w stronę lądu, a poziom wody podnosi się (nawet o 1,5 metra).
3. Szczególnie narażone na powodzie są doliny rzek, m.in. Wisły i Odry, oraz obszary nadmorskie.
4. Powodzie stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi oraz powodują ogromne straty materialne i finansowe (np. uszkodzenia budynków, dróg, mostów, itd.).
5. Powodzie przyczyniają się także do spłycenia koryta rzecznego. Fala powodziowa niesie ze sobą duże ilości różnego rodzaju materiałów zebranych z obszarów zalanych, np. piasek, żwir, połamane drzewa i różne przedmioty, które osiadając na dnie rzeki powodują zamulenie i spłycenie koryta.
6. Przeciwdziałanie powodziom polega m.in. na :
• regulowaniu koryt rzecznych (choć nie zawsze jest to korzystne)
• budowaniu wałów przeciwpowodziowych (nie zawsze skuteczne)
• budowaniu zbiorników retencyjnych i polderów (zakłócają naturalny rytm biegu i „życia" rzeki)
• przywracaniu naturalnej retencji rzeki,
• unikaniu regulacji koryt rzecznych tam, gdzie nie ma takiej koniczności.
7. Aby zminimalizować skutki powodzi ważne jest:
• unikanie zabudowy pojedynczych domów i osiedli mieszkaniowych na obszarach zalewowych,
• ograniczenie wycinki drzew i lasów na terenach w pobliżu rzek, gdyż stanowią one naturalny rezerwuar wody, spowalniają falę powodziową i działają jak gąbka pochłaniając duże ilości wody.